tranko
1.
(Sal, R-uzt ap. A
; Lar),
tranku (V-ple ap. A
; Zam Voc).
"Tranco, paso largo o salto"
Lar.
2.
(
Sal, R),
trango (
V, G)
Ref.:
A (tranko, trango);
Iz
ArOñ
(trango);
Elexp Berg (trango);
Gte Erd 270
.
"Obstáculos que dificultan el tránsito de carros"
A.
"Escollo en un camino o pista; zanjas, principalmente. [...] Trango galantak egongo zittuan (San Martzialen) baiña jentiak dantzan eitten juan
"
Elexp Berg.
.
"
Bidean kotxeak [...] trango asko pasau ditu (G-goi-azp), trango asko saltau ditu (G-azp), trangue zegoen eta... (V-arr, G-goi), trango asko euen eta salto saltoka fuen zan (V-gip)"
Gte Erd 270.
Oraiñdik trangorik eztau igaro.
EEs 1909, 30.
"
Tranguak dira baso-bidietako goi-berak, bide latzak, orain potoluak eta urrengo arri-maillak"
And Egun 63n.
Beartsuen bizimoduak / baditu amaika trango.
And Egun 63.
"
Trango, trángua, [...] tropiezo que se le pone a la rueda para que no corra atrás"
Iz ArOñ.
.
3.
trango (V-arr-oroz-m, G ap. A).
"Vaivén, salto que hace el carro al chocar con obstáculos"
A.
4.
tranku
(Sal, R ap. A). "Peldaños para subir a una pared" A.