trebeskatu
1.
(L, BN, S ap. Lh
; Hb).
Poner(se) de través, cruzar(se).
"Mettre, se mettre en travers"
Hb.
Hala-nola ehaile trebearen eskuetan irazkia eta bilba elkharrekin trebeskatzen baitire, bata bertzeari lotzen, josten, eta tinki-tinkian oihal hazkar atheratzen.
Arb Igand 15.
2.
(L, BN, S ap. Lh
).
"Traverser"
Lh.
Etxetan ez zitaken egon, euriak aldean bertze trebeskatzen zituelakotz.
Herr 8-8-1957, 1.
Hartu behar ukan zuten untzia, itsasoaren trebeskatzeko.
GH 1971, 238.
3.
(L, BN, S ap. Lh
).
"Plaisanter, tourner en ridicule"
Lh.
Autobusa bazen Baigorritik Maulera, zenbaitek departementala eta besteek portemantoa, trebeskatuz, deitzen zuten hura.
Larre ArtzainE 139.
4.
Oponerse a.
Bainan noiz egin da ongirik, etsai gaxtoak trebeskatu gabe?
Arb Erlis 271.
5.
Torcer.
Hasten baitzen bere paralesiak trebeskatu aho makur harekin.
Larre ArtzainE 250.