trebuku
1.
(H (+ th-)),
trebuko (H),
trebeku,
tebuku (th- S ap. Lrq
),
tebuka.
Tropiezo; (fig.) caída (en el pecado, etc.).
"1. trébuchement. Trebuko bat egitea, faire un faux pas, un heurt qui fait broncher, trébucher; 2. (au fig.), faux pas dans la conduite"
H.
Halakotz pena ere ezarten diát, konszienziá dudan Iainkoagana eta gizonetara trebuku gabe bethiere.
Lç Act 24, 16.
Gauza kontrarioak diszerni ditzazuenzát: pur eta trebuku gabe zaretenzát Iesus Kristen egunerano.
"Sans choppement"
.
Lç Phil 1, 10 (TB trebeku
).
Huna non ematen dudan Sionen behaztopaguneko eta trebekuko harri bat.
He Rom 9, 33 (Lç trebukagarriko, TB trebukozko).
Barkoxeko Eliza besta denbora ederrarekin ioan da, thebükürik gabe.
Herr 29-5-1958, 3.
Gure Salbazalia funtsian gure esperantxa bakotxa bihotz bihotzian behar dügüla etxeki, thebükak saldo eta handi badira ere.
Herr 8-11-1962, 3.
2.
(H),
trebuko
(H),
terebuku.
Obstáculo; impedimento.
Ordian Jesü Kristeganat trebükü <thr-> gabe juan ahal zitian.
"Libere"
.
Mst I 23, 6.
Begira nazazün [...] arimaren trebükü <thr-> orotarik, tristeziek korajia gal erazi eztizaden.
"Obstaculis"
.
Mst III 26, 2 (SP trabu, Ch traba, Ip ephantxü, Ol eragozkin).
Nola beitzen han therebükia ausarki, barrika, kexa zahar eta beste, laster zanko bizkarrak eta büria zaurthü zütian.
Eskual 21-2-1913, 3.
3.
trebeku.
"Balbus, mothéla, [...] mihia trebeku,
trebekatua,
trabatua duena" Urt III 247.