tregoa
1.
(SP, H),
trego (S),
tregua (S; H)
Ref.:
A (trego);
Lrq (tregua)
.
Margen de tiempo, plazo.
"
Ene hartzedunak urthe baten tregua eman darot, [...] m'a donné un délai d'un an"
H.
"Margen"
A.
"Délai"
Lrq.
Cf. VocNav: "Tener tregua, tener tiempo. En un documento de 1815 se lee: 'Si no ha de partir hasta las tres de la tarde, todavía tenemos tregua'"
Anhitzetan egun baten tregoaren, ephearen eta espazioaren eskatu zen.
Ax 167 (V 112).
2.
(SP, Urt IV 443, H),
tregua (Lar, H).
Tregua.
"Trève"
SP.
"
Treguarik emaiten eztuen lana, oinhazea, occupation, souffrance qui ne donne pas de répit, de trève"
H.
En DFrec hay 4 ejs. de tregoa.
Zeren tentazionearekiñ ditugun tregoak hagitz baitire laburrak.
Ch II 10, 1.
3.
+
tregua
(S ap. Lrq).
Distancia; espacio.
"Distance"
Lrq.
Tregoa handia da Jinkoa argitzen dian gizon debot baten zühürtarzünaren eta elizagizon jakintsü baten jakitatiaren artian.
Ip Imit III 31, 2 (Mst desbardintarzün, Leon ozka).
Ediren zien lürra elhürrez estalirik, elizak hartü behar zian tregoan.
Ip Hil 101.
Herrokak ber tregoan beitira, ogi jorra eta kharrakatzia egin ditake aisago.
Eskual 30-10-1908, 4.
Aldi oroz makilaren heineko xuri baten zilatzia tregua hartan, nekeztto dela üdüri dü.
Const 36.
Maiatzaren 30-etik Arramaitz azkeniala ez dateke haizü arrauntzün aritzia aiphatü tregoan.
Herr 7-6-1962, 3.