trokarte
1.
(V-ple-arr-arrig ap. A).
"Barranco más angosto que troka
"
A.
Billaro! Udea igaroteko alagalako tokia! Ango zugaztiak! Ango trokarteak!
A Ezale
1897, 340b.
Nora xoaz, ur kaxkarin, / trokartetik sakostarte / zarraparra zoroan?
EG 1956 (5-6), 7.
2.
(En casos locales de decl. sing.).
Terreno accidentado, lleno de barrancos.
Gogo malkartsuaren leize ta trokartean / otsoaren gisa dabil izu.
Azurm HitzB 63.