troko
1.
Trozo, pedazo.
"
Troku, un pedazo"
Zubk Ond.
Daukat urdaia ugari, / zezin troko andiak.
Azc PB 84.
Ots-egin dau, zintzilik daukan burdiña bat, beste troko bategaz jota.
Erkiag BatB 121.
Ogi trokua ezpanetan eta kandelak sudurrean, arima pielak badakie laguntzen premiña danean.
(V-m).
EZBB
II 75.
2.
"(V-m-gip), tumor. Troko batetik, goizerik gaberakoan, gizon gara-erdikoa garbitu zan
"
A.
Izurriak, okozpean noizik noizera azal-barruan urteten daben troko batzukaitik bere esaten da.
A Ezale
1897, 55n.
3.
"(V-m), persona grosera, cosa tosca. Egun onik be eztaki emoten mutill orrek, txapelik erantzi barriz oera doanean edo: troko, mustur-andi, otsako bat da guztiori (V-m)"
A.