trozo
1.
(Lar, Añ, H).
Trozo.
Gauza ona da ereitea erremolatxa baratza edo soroaren trozo batean.
Agric 18.
2.
(V-gip)
Ref.:
Etxba Eib; Elexp Berg.
.
Nombre aplicado a canteras, minas, obras de ingeniería, etc. "Forma de explotación de minas en Vizcaya, a las que acudían temporalmente algunos aldeanos, que introdujeron la voz para designar las minas.
Trozuetan biarra eiñ ebanetik, ezagutzen zittuan Somorrostro aldiak" Etxba Eib. "Gure Tio Domingo gaztetan trozuetan ibilli zala Leon-en" Elexp Berg.
Zer gertatzen da trozoetako lanera edo Ameriketara juaten diran askorekiñ?
Ag Serm 290.
Joan zan [...] trozoetara, au da, burdin-bideetan lan egitera.
Urruz Urz 32.
Zabaletakoa? Trosuetan ebillena?
Ag G 112.
Trozora juan [argiña] eta / pipa bete sarri.
Tx B III 65.
TROZORIK TROZO
(Andar) de un trabajo a otro.
Trozorik-trozo ibiltzen ere / asperturikan nenguan, / ezkondutzeko pensamentuak / artu nituen buruan.
Tx B I 68.