tuka
1.
(B, L-sar, BN-lab-ciz; thuka L, BN-ciz-baig; H; tüka BN-mix)
Ref.:
A (tuka);
EAEL
326
.
"À coups de crachats"
H.
"Escupiendo"
A.
"
Edale batzuei barnea ixtiltzen zakote ta gero tüka ari tzü (BN-mix)"
Ib.
(s.v. tu).
Bi eskuak gibelean lothurik zehatzera, / eta bisaia ederra thuka desbistatzera.
EZ Man II 43.
Jaten asi ziraneko asi ziran profetak tu-ka ta aika ta esan zioten Eliseori: Jangoikotar gizona, zer da jatera ematen diguzuna?
Mb IArg I 273.
Uraren gatztasunak mihia erre ta ura bota ta gelditu ziran artu zutelako damuarekin tuka ta listuka.
Mb IArg II 279.
Abiatu zitzaizkon begithartera thuka.
Dv Mt 26, 67 (Leon thuka; Lç, He thu egin, BiblE listua bota).
Jesus pasoka, thuka, / hantxe dabilkate.
Zby RIEV
1908, 212.
Erreka bat azkar arazi nahiz thuka hasten dena.
Herr 14-11-1963, 3.
2.
"
Bethi thuka dago, il tousse sans cesse"
H.
TTUKA
(B ap. Izeta BHizt2). (Forma con palat.). "Escupiendo. Ttuka ai de. Gizon oi beti ttuke" Izeta BHizt2.
TUKA EGIN.
"Il a craché [...] tuka egin du
"
(L-côte).
EAEL
326.
TUKAN.
"Il crache, il a craché [...] tukan ari da / tukan aritu da
"
(L-côte).
EAEL
326.