tuku
(V-ger ap. A
).
Recelo, sospecha.
"Recelo"
A.
--Zure azken-itzak entzunaz, auzpeztu ori nor danez badakit. --Ta nor diteke ba, nerau tukuz izateko?
'¿Podría no censurarle algo?'
.
Zait Sof 139 (cf. tukutsu).
Zuk iotzen ninduzun burni-zigor goriz, ots, tukuz, goganbearrez, bildurrez, gorrotoz eta asarrez.
"Zeli"
.
Or Aitork 54.
Maitean irakingaitz, tukuan seguru, urrikian min gabe, asarrean bare.
"Zelas et securus es"
.
Ib. 12.
Zanpez mai-ertzean beste laguna / tukuz, muxin, mindurua... / jauki diotan lotsabekeri / gorriaz txit gorritua.
JKort EG
1956 (3-4), 16s.
Emakume tukutsuari ez galdetu tukuak pizten dizkion emakumeaz.
Ol Eccli 37, 11 (Dv bekhaizten duen lagunaz, Ker beronen kontrakoari buruz).