tuntitu
(BN-baig ap. A
).
"Alterar"
A.
v. kantitu.
Nola ez da harritzen Piarres, ikusten duenean nagusi hori, asaldatzeko ordean, ez dela den gutiena ere tuntitzen?
Elzb PAd 75s (En la ed. de Lf Murtuts de 1982, p. 75, se explica en nota kantitzen del texto con "tuntitzen, higitzen").