turbustu
1.
(
th- H (S); thürbüstü Sc ap. A; Dv).
"Troubler un liquide"
Dv.
"Enturbiarse los líquidos"
A.
Hire igialdi batek itxasuak nahasten eta thürbüsten.
Chaho AztiB 9.
Banoazu edatez / hogei urhatsez / zu baino beherago [errekan], / eta zure edaria, / segurki duzu egia / eztit niholere thurbusten.
"
Je ne puis troubler sa boisson"
.
Arch Fab 89.
(Part. en función de adj.).
Gau oskarbietan, / igelak eta nik / dugu bakarrik maitatzen! / iturri turbustua.
Azurm HitzB 56.
2.
Turbar (la vista).
Begiak thürbüsten, [...] elhiak nahasten, izerdi hotzaz bustatzen ta gizona deuserezten [dü lotsak]
.
Egiat 249.
3.
(
thürbüstü Gèze, A).
"
Thürbüstü, troubler"
Gèze.
"Turbar conciencias"
A (que cita el ej. de AxIp).
Arrazoin naturala, pasionez eta bizioez uhertua eta thurbustua eztena.
AxIp 318.
AxIp 318.
Bena gisa hortan eta berheziki gizonen bizia llabürtüz geroz, aisa thürbüsten eta galtzen ahal ziren egia güziak. Ip EgErr 360.