turruputun
1.
"(AN-gip-5vill), persona arisca, refunfuñadora"
A.
2.
"(BN-ciz-baig), vejiga"
A.
3.
Hinchado.
Bere mathela gorriak zart egiteko heinean haizez hanpaturik. Ez ziozkan jaun erretorak ikusten bere mathela turruputunak!
Barb Piar I 73.
4.
Objeto hinchado, abultado.
Jaun Piroa bezen lodiko zigarretak egiten zituen, turruputun itsusi batzu, adarrak alderdi guzietarat zoazila.
Barb Sup 63 (el editor de la ed. de 1987 lo interpreta como bixika).