(
V-ger ap. A
).
De raíz, completamente.
"Raíz, cuajo. Tutorretik atara ta jaurtiko neukez gauzok urrun, yo, arrancando de cuajo, lanzaría lejos tales cosas"
A.
"
Tutorretik itaitu, sustraitik moztu (V)"
Zait Sof II 157.
v. tutarrez.
Aspaldiko nere yaunen belaunaldi osoa erroz gora tutorretik zotukaturik usteldu da.
Zait Sof 31.
Iakintzaren landarea erroz-gora ta zain-itzuli ta aize-bolada gotorrak tutorretik atera zorian iarri zuen Zenon-ek bere eragitez.
Zait Plat 41.
(Con reduplicación intensiva). Cf. tutar-tutarrean.
Oratu egidazu oratu, osterantzian artu etxe au berau tutor-tutorretik eta ara juanda buru-burura jaurtiko dautset.
Otx 136.