tutut
1.
(S ap. Lrq /tütüt/),
tuttut.
"Corne de bœuf adapté pour corner"
Lrq.
Cf. 1 tutu, turuta, tuturuta.
Ihiziko tuttut eta atabal.
HU Zez 170.
Tütüta, sekülaz geroz, armadetan, alerta handietan, hürrünera manü entzün erazteko tresna da.
Eskual 24-1-1908, 3.
Tütütaz, batere behar gabe [...] bazterren arranazten [...] arizan den hura, franko tütüt izan da.
Ib. 3.
2.
"
Gizun tütüta, l'homme sot, inconsidéré"
Lrq.
Cf. 2 tuta, tutulu.
Débrü emázte tütüta! ala Jínkùa!
"Diable d'imbécile de femme!"
.
Lrq Larraja RIEV 1935, 141.