txaberama
(Lar, Añ; <ch-> Hb , Dv y H (G)).
"Tortuga, animal"
Lar, Añ.
"Caray, karaia, txaberamaren azala
"
Ib.
Cf. MEIG VII 35: "Nork esan, izan ere, arima herratuen psikoanalistaren batek izan ezik, nondik atereak diren megopea eta txaberama?". v. dortoka, apoarmatu.
Txaberamak darama / gañean maskorra.
It Fab 148.
Txaberama eta arranoa.
Ib. 148 (tít.).
Beatz lodi biak agirian ekarzan, txaberama andi biren buruak legez.
Ag AL 128.
Urten egik, txaberama (turtube) orrek!
Larrak EG
1959 (3-6), 188.