txapio
(V-gip ap. Elexp Berg
).
Acción de ganar una competición; acción de robar, birlar.
"
Ikusikok, Retegi atzetik joangok partidu osuan da azkenian txapio. / Komunian neuan bittartian karteria txaketatik txapio. Normalean esaldiaren azkenean jarria, inolako aditz laguntzailerik gabe. Txapio eiñ ere entzun daiteke txapiau zentzuaz. Boletan, zeuzkan diru guztiak txapio ein najotsan
"
Elexp Berg.
.
Cf. txapiatu.