txaraka
1.
(Aq (AN)→A).
"Rozo, bardaska, zirdoia, txaraka (AN)"
Aq 720.
"Rozo, leña menuda que se hace en el corte de ramas"
A.
2.
(V-m-gip; Añ),
xaraka (B),
zaraka (L-ain, B)
Ref.:
A (txaraka, zaraka); Iz ArOñ; Elexp Berg; Gte Erd 71; Izeta BHizt2 (xaraka).
"Carrascal"
Añ.
"Jaral o bosquecillo de cortas dimensiones"
A.
"
Zaraka, jaral. Zaraka ortan ezlaiteke nior baliatu (B), en ese espeso bosque nadie puede encaminarse"
Ib.
"
Txaráka bat,
txara con árboles menores; selva joven o donde se ha cortado lo mayor"
Iz ArOñ.
.
"Jaral. Urriz-txarakia ta; zerraua dagonian, txarakia. Txaria aitzai tta geixao esango jakok, baiña urritz-txarakia esan izan jakok. Bueno, ez: urritz-txaria be esate zuan. Txaria eta txarakia bat izangoittuk
"
Elexp Berg.
.
"
Xaraka ortan sartu da basurdea. [...]
Azkenarroa zaraka ortan sartu de
"
Izeta BHizt2.
.
Cf. VocNav: "Characa, paraje lleno de maleza o de matorral (Cuenca, Val de Echauri)".
Katigatu zitzaion bere adarra txarakako otatza ta larretan.
VMg 54.
Bas-erreka beiti eman zen: [...] zaraka batetan, ixterkoloxkan eta erdi dilindan gelditu zen.
FIr 146.
[Andutz mendiak] arte-txaraka asko dauka itxas-aldetik.
BasoM 9.
Bestaldeko txarakan, / gaztaiña onduan.
Zendoia 103.
3.
(V-arr-oroz-m ap. A; Zam Voc),
txaaka
(G-to ap. Iz To),
zaraka
(AN-burg ap. A). "Jara, un arbusto" A. "Zaraka, planta de árbol en su desarrollo medio" Ib. Cf. Baraib RIEV 1907, 349: "Characa (Marquínez), planta de roble o de encina cuando está todavía rastrera", y VocNav: "Zaracas, plantas jóvenes de haya que no sirven para leña (Salazar)".
Emen eztago ez txarakarik, ez ezetariko zugatz merrorik be eguraldiaren erasotik nobere burua yagoteko.
Larrak EG
1959 (3-6), 205.