txikertu
1.
(Lar, Añ (V), H (<ch->, + -kh-)),
txikartu (Mg PAbVoc 229→Izt 4v, H (<ch->)),
txikirtu (Lcc).
"Achicar"
Lcc.
"Achicar, hacerlo menor y más chico"
Lar.
"Empequeñecer"
Ib.
"Achicado, txikitua, txipitua, txikertua, tipitua
"
Ib.
"Achicar más, txikiagotu, txikerragotu
"
Ib.
"Achicado más, txikiagotua, txikerragotua
"
Ib.
"Achicar demasiado, txikiegitu, txikerregitu
"
Ib.
"Achicado demasiadamente, txikiegitua, txikerregitua
"
Ib.
"Abreviar, acortar"
Añ.
"Disminuirse, achicarse"
Mg PAbVoc 229.
v. txikitu.
2.
(V-ger-arrig-oroz ap. EAEL 267; Añ (V)),
txikartu.
"Desmenuzar"
Añ.
Zoijak txikartu biar dira atxurraz.
Mg PAb 150.
Sarri ixengo zan basora egur txikertan.
Akes
Ipiñ
33.