txinel
(V ap. A
).
Alguacil; policía.
"Han llamado así algunos en V al alguacil; es palabra del viejo dialecto castellano-bilbaíno sacado de la germanía o jerigonza de gitanos"
A.
Noizik beinean alperra izan naz, / ta mediku bat alperra / da, eriotzea balitz alkate, / bere txineltzat ederra.
Azc PB 245 (in Ur PoBasc 239 aguaziltzat).
Konturatu zan zapi bat ostu eutsela ta txinelari esan eutsan.
Ezale 1899, 4a.
Txinel edo errizaiñ batek dendaurrean ez geldirik egoteko esaeutsien.
Ag Kr 191.
Naikua ziran iru edo lau txiñel errija zaintzeko.
Kk Ab I 119.
Au, bere erri koskorreko txiñel nagosija edo-da.
Ib. 25.
Irakastegi deunetik bera izlaria yaurtiteko, txinel bateri agindu eutson.
GMant LEItz
64s.
Txiñelak aginddu eutsen.
Altuna 23.
Tarteka-tarteka [...], erriko txinelak txibirisko bat edo beste botatzen zuan.
Anab Usauri 32.
Eskuak loturik eta txinelaz inguratuta.
Etxde JJ 173.
Txiñelaren atzekaldetik iges eginda, Izuntza ondartzarantz eroan egikioezala soiñekoak.
Erkiag Arran 58.
Txiñel geiago dator, oiñez eta zaldiz.
Erkiag BatB 147.
Or dira Korrejidora ta ziñegotziak, eskribau eta txinelak.
Onaind STeresa 71.