txino
1.
xino,
xinu.
Chino.
v. txinatar.
Txino eta ingelesen kontra.
Izt C 480.
Erregalatu ziyoten txarro bat txino doratuakin.
Iraola 136.
Bi indio, finlandes bat gaitza eta xino kurlo bat.
JE Bur 114.
Or dira zivilizazio-mailla goratuago bat atxeman dutenak, ala nola erromatarrak, griegoak, txinoak, t a.
Vill Jaink 24.
Txino utsak bizi diran erriaren zati aundi bat.
Gerrika 217.
Sortaldetarra hori ere [Konfuzio] eta txinoa gainera.
MIH 338.
v. tbn. TxGarm BordaB 44.
(Uso adj.).
Itzal-xinuz (ombres chinoises) edo panpina-mugimenduz (marionnettes), ume ginelarik, gure amaso eta izabek komedixka pollitik ateratzen zaukuten.
Lf ELit 43.
2.
Lengua china.
Barrio onetan, dana da denda, jatetxe... Danak dagoz txinoz da ingelesez siñatuak.
Gerrika 217.
Txinoz ikastea.
MIH 199.
Doi-doi aditzen dute euskara hemezortzi urtekoek eta haurrentzat ez da txinoa baino ezagunago.
MEIG I 118.
3.
"Colador cónico"
BU Arano.
TXINO-AUZO.
Barro chino.
Ba doa txiñu-auzora, ta urrengo kai-aldera.
Erkiag BatB 174.