txirtxilatu
1.
(-illa- G-to ap. A
).
Estallar.
2.
(-illa- AN-gip),
txirtxildu
(AN-gip). Destrozar, despedazar. "Desmenuzar" Garbiz Lezo 264 y 265. v. zirtzikatu.
Astu ori ez dakit nola txirtxillatu ez detan.
Alz Bern 79.
Erri-inguruko arresi aundia, orduan urte gutxi zala txirtixldu zuten.
Anab Don 30.
Lepoa biurritu ta bertan txirtxillatuko luke.
Etxde AlosT 53.
Leoi-katamotzen atzaparretan txirtxillatuta gelditzeko.
Etxde JJ 179.
Ibai-xangurruaren antzeko pizti ura ikusten banuan, nere amorrazioarekin zapal-zapal egin arte joko nuan, txirtxildu arte.
Anab Aprika 49.
3.
Hacerse menuda (la lluvia).
Cf. 2 txirtxir
(2).
Euria txirtxildu ta geldiro zetorrela.
Anab Usauri 123.