tzartu
1.
"Aggravescere, pisatu, [...] tzartu, [...] gaxotu. [...] Morbo, senectute aggravescit, eritasunak, zahártzeak gaizkitu, pisatzen, gaxótzen, tzartzen du
"
Urt I 433s.
2.
(Dv, H).
"Rendre mauvais, devenir mauvais, gâter, corrompre"
Dv.
"Devenir ou rendre (mais plus usuellement à l'intransitif) mauvais, de mauvaise façon, de mauvais usages, usé, de mauvais goût, de mauvaise qualité"
H.
Nere azotea tzartu zen; / net on bat dut edireiten.
"Mon fouet était usé"
.
Gy 318.
Mundu hau duketenean, framazonek, osoki tzartu, zikhindu, itsus eta afrus bilhakatu, [...].
Elsb Fram 183.
Ez dut erran nahi [apezen menean gazteria idukiko duen erresuma] gaiztuko dela edo tzartuko, bertzela baino gehiago.
JE Bur 55.
3.
(Gèze, H, VocB
).
"Devenir de mauvaise humeur, de mauvais caractère, de mauvaise conduite"
H.
"Malear, hacerse deshonesto"
VocB.
.
Erran zaharra da: zeha ezak ona, hobeturen duk, / zeha ezak gaxtoa, tzarturen duk.
Arb Igand 132.
Aspaldiko urthetan nehor guti zoan zerurat, jendea tzarturik mendea galgarri egina zelakotz.
Barb Sup 133.
Bera zen holakoa. Edanak etzuen ez gaiztatzen, ez eta ere tzartzen.
JEtchep 97.