ulertezin
1.
ulertuezin (
Añ (V)),
uler-ezin .
(Adj.).
Incomprensible, ininteligible.
v. ulergaitz
.
Irukoitz-egia ta Gizakunde-egia gizon argalarentzat ulerteziñak dira.
Zink Crit 18.
Jainkoa gabe dena dela ulerteziña.
Vill Jaink 10 (152 uler-eziña, 101 ulertu-eziña
).
Izketa ulert-eziñak.
Berron Kijote 46.
Ongi eratua dago nahiz eta ulergaitza ez ezik ia ulertezina izan.
MEIG VI 176.
v. tbn. Ayesta 128. Uler-ezin: Zait Plat 91. En DFrec hay 3 ejs. de ulertezin.
Irazekia dirudi arima Jainko-maitezko su gotan [...]. Batean iru dan Jainkoak erretzen du bere altzo uler-eziñean.
Onaind ( in
Gazt MusIx 150
).
2.
(Sust.).
Incomprensibilidad, imposibilidad de comprensión.
v. ulergaizkeria.
[Literatur mota bat] gizonaren zoritxarraz, bizitzaren ulerteziñaz [...] mintzo zaiguna.
Vill (
in
Gand Elorri 10
).
ULERTEZINEZKO
(Adnom.). Incomprensible.
Arridura ta ulertu eziñezko laborria sorrarazten digun gauza.
Vill Jaink 119.