untura
1.
(Lar, Añ).
Untura, unto.
"Untura, la materia con que se unta"
Lar.
Azogezko untura / emongo dabena, / guztija koipaturik / oñerik kokotera.
DurPl 99.
Ze enkantu imini ete [...] urrinetik ona erakarteko? Emon eijozu zerbait, erakutsi daigun zegaz egiten dan unturia.
Mg PAb 165 (ref. al cebo empleado para atrapar un zorro).
2.
"Jugo, sustancia. Garua olakoxe sustarra ero motzauakin ebai biar, an euala unturia ta; lurrakin, onduan
"
Elexp Berg.
.