urreria
1.
(
V-ger-ple-arr-oroz-m, B; SP),
urheria (
S; Arch VocGr,
Dv,
H)
Ref.:
A (urreri);
Lrq (ürhe)
.
Conjunto de objetos de oro.
"Amas d'or"
SP.
"
Emazte hark zeraman urheria!
"
H.
[Perutik] atheratzen duten urreriaz eta zilharreriaz lekhora.
SP Phil 202 (He Phil 204 urreria).
Ez zuten hunen etxea / urreriek bistatu.
Gç 70.
Erregeen ta andijeen etxeetako ta soineko urrerija, seda, damasko, karmesi ta perlerija guztia.
fB Ic I 48.
Soldadua geroaz guti zen orhoitzen, / Urreria handiak zuten lilluratzen.
Hb ( in
BOEl 141
).
Hemengo jendeak hazkurri erosteko saldu ditu bere urheria, kabala, lur eta izaite guziak.
Prop 1876-77, 151.
Beha zazu horrat, zer urreria duen!
JE Bur 73.
Oizu urreria eta / Hari darraikona.
(1915).
LuzKant
144.
Emazteeri beren urheriak galdeginik.
Zerb IxtS 39.
(Fig.).
Gauaren ilhunbe eztia, izarren urreria.
Hb Egia 2.
2.
urheria.
"Ürheria, collier d'or" Gèze.
Ama Birjinaren lephoan ezari zian ürheria.
Ip Hil 115.