baleztatu
1.
ballestatu (Lcc (-du), Lar).
Tirar con ballesta.
"Ballestear"
Lcc, Lar.
2.
balaztatu
(Dv A). "Mettre un billot ou entrave aux animaux; (fig.) brider, mettre un frein, refréner" Dv. "Enfrenar" A. Cf. balezta
(2).
Ene izenaren ariaz urrunduren dut ene sepha, eta ene ospeagatik balaztaturen zaitut, gal zaitezen beldurrez.
"Et laude mea infrenabo te, ne intereas"
.
Dv Is 48, 9.
Jainkoak alabainan ideki du bere gezi-untzia, eta erdiratu nau, eta balaztatu du ene ahoa.
"Frenum posuit in os meum"
.
Dv Iob 30, 11 (Ol aokoa yaurti).
Frenar.
Aldazbeeran, pedalai eragiten joan, eta gero, zart! bat-batean balaztatu?
Erkiag BatB 73.