mekauen
mekaguen.
Me cago (en) (fórmula de improperios).
"
Mekauen zotz! Biraoa"
ZestErret.
v. kauen.
Sebastian orrek, ori ikusirik, onela digu: --Mekauen, mekauen!
Alkain Auspoa
149, 56.
Maldizio txiki batzuek esaten asi zan: mekauen da olako batzuek.
BasoM 72.
Mekaguen! --esan zuan--. Goazen azkar erremintak artuta.
JAzpiroz 139.
Morroiak bazituen / birao bapoak: / "mekauen di-da" eta / ortik gorakoak.
Zendoia Auspoa
295, 91.