ordurik
(V-ger-arrig-oroz ap. EI
153
; Añ) .
(Seguido de hona, aurrera, etc.).
"¡Después acá! Ordurik ona u onera!
"
Añ (s.v. acá).
v. ordutik.
Ordurik ona agaitik nabill beti artega.
AB AmaE 135.
Ta ordurik ara biotza eukala / gaiso bakartasunean.
Azc PB 168.
Iolas guztietara / ordurik aurrera / ibilten zan mutila / Kontzegaz batera.
Ib. 133 (v. tbn. en contexto similar 306 ordurik gora
).
Gero eztakit zer gertau jatan; ordurik onako barririk eztakit.
Echta Jos 272.
Ezta ixen ordurik ona lamiñon barririk.
Akes
Ipiñ
30.
Ordurik ona gure umetxoak / antxe dira eskolatuak.
FEtxeb 70.
v. tbn. A BeinB 90 (ordurik aurrera). Ayesta 88 (ordurik ona).