obitxiu
Etim. Préstamo; para su origen v. FHV 266.
(SP→A),
obitxu (Dv).
"
Obitxiua, prière qu'on fait sur la fosse des morts"
SP.
"
Obíchuas, responsos (Vera)"
VocNav
.
Aunque Duvoisin dice tomarlo de Pouvreau, da la forma obitxu. Harriet lee erróneamente obitxina, y añade una var. etimológica con h incial.