okerki
1.
(S ap. A
; -kh- Dv, H).
"Obliquement, de travers"
Dv.
2.
Mal, de manera incorrecta.
Eguna jinen da Parisetik ukan manuen pean beharko baitira hortaratu eta orobat frango okerki, Pariseko jaun horiek trebe baitira okerkerian.
Herr 22-6-1967, 4.
Equivocadamente.
Beraz iduritu zitzaion obe zuala Urdanibitik aldatzea [...]. Berealaxe jakingo dezu, irakurle, etzala okerki ibili.
Lh Yol 35 (v. OKER IBILI).