ongai
1.
(A),
ongei.
Útil, provechoso.
"(G?), útil"
A (que cita un ej. de gaion de Iturriaga).
Jaierak eztitu [gorthesiazko solasak] enplegatzen solas ongaiagoetarat iragatekotz baizen.
"Plus utiles"
.
Birjin
83.
Hain ongei zaitzun ta hain errexki kausitzen duzun eraithorle hur-ere.
Ib. 465.
2.
ontgei.
Abono. v. 1 ongarri.
Gure eskualdetako larre lur gehienek "acide phosphorique" eta gisua hainitz eskas dute; bi ontgei horietarik hastean bederen ausarkixko eman behar lakiokete.
Dass GAlm
1937, 83 (ap. DRA).
ONGAIEZKO.
"Profitable" Dv (que cita REusk).
Arkituko ditugu ongaiezko edo protxugarrizko jakin bideak.
REusk I 6.