ongarriztatu
(AN, L, BN, R-uzt ap. A; SP, Urt V 54, Dv, H),
ungarriztatu (h- BN ap. Lh
).
Abonar, fertilizar, estercolar.
v. ongarritu.
Jauna, utz zazu oraino urthe huntan, aitzurtu dudan artino haren ingurunak eta ungarriztatu.
TB Lc 13, 8 (IBk ongarritu
).
Gure hauzoko etxetiarrak ongarriztatu behar zukeen bere arthoa.
Dv Lab 157.
Ene bulunbariek ukitu landan, artho eta ogi hautak heldu dire, ez da halako lur ongarriztaturik.
Hb Egia 132.
Nahi balin baditugu gure alhorrak ungarriztatu, belharrak edo uztak sarthu, guk aski dukegu orgen kargatzea, harrek eremanen ditu behar den tokira.
Prop 1905, 133.
Gure bihotzen gorotzak baitu / ongarriztatu et'ernarazi.
Mde Po 67.
v. tbn.
Prop 1897, 128.