orekari
(V-m, G-azp),
orakari (V-ger-ple)
Ref.:
A (orekari, orakari); Garate Cont RIEV 1935, 352
.
"Remero que mantiene una lancha en equilibrio para que no la arrastre la corriente mientras la pesca"
A.
Ez maria erdikoak, ez orekariak (arrantzale baserritarrak) ezeben zerro-diru onetan zer ikusirik izaten.
"Remeros equilibristas"
.
A EY I 406.
Orekariak orekan, arrantzaleak arrantzan.
(V-m).
A EY III 46.