ondikatu
1.
(
SP→Dv,
A).
"Affliger, tourmenter"
SP.
Cf. ohondikatu.
Zergatik bata horreinbat ondikatzen den.
SP Imit III 58, 1 (Ch zergatik den bat humiliatua).
[Grina khexosen] artean zure bihotz gaizoa baitzegoen ondikaturik.
SP Phil 525 (He 533 zure bihotz gaxoak eziñ aurkhi baitziozoketen gaitzik eta miseriarik baizen).
+
ondikotu
(Lar).
(Part. en función de adj.).
"Calamitoso"
Lar.
Pobreak serbitzatzea, eriak ikhertzea, ondikatuak konsolatzea.
SP Phil 421 (He 425 afliituen konsolatzea).
2.
(A, que cita a Ip),
undikatu (S ap. A
).
Reprochar.
"
Undikatu (S), afrentar"
A.
Ordian hasi zen ondikatzen hirien [...] etzielakoz penitentzia egin.
Ip Mt 11, 20 (TB, SalabBN erreprotxu egiten).