oratzar
(V, G ap. A
).
Goa, masa de hierro fundido.
"Masa grande"
A.
v. agoa.
[Ijeliak] irakasten deutsa zer egin, nos aurreratu, nos atzeratu ta nos albotu burdin oratzar edo agoia.
Mg PAb 127.
Ara zelan dabiltzan burruka oratzarragaz zuzendau ezinik, ta bere albo albuan.
Ib. 133.