ordaingabeko
1.
ordainabagako.
(El) que no pide nada a cambio.
Oh, ordaina bagako emonzaile ugarija!
fB Ic I 64.
2.
Impagable, sin par (?).
Podría ser tbn. errata por orbain-.
Zure odol ordaingabekoz gaitzgabetutako guziok, zure errukia, zure laguntza ta betiko zoriona iritxi dezagula.
ArgiDL 100.