ordainkatu
1.
(Ht VocG 428, Dv A).
Cambiar, reemplazar.
"Substituer"
Ht VocGr.
.
Untzi erabiliak besoen artean metaturik zeramatzatela aldi bakotx, garbiez ordainkatzeko.
JE Bur 131.
2.
Dar como recompensa.
Grazia hauk [...] falta gabe ordaiñkatuak izanen dire debozione egiazko bat Jesus-Kristoren Bihotz Sakratuaren alderat pratikatzen dutenei.
JesBihD 21.
3.
Prestar servicios recíprocamente.
Cf. Dv: "User de réciprocité, de représailles, rendre la pareille, compenser" (citando el VocBN; lo que se lee en VocBN es ordainzkatu (q. v.)).
Opera bat egiten zuen etxe bakotxak auzoekin ordainkatuz orobat. Eta hauk berdin.
Larre ArtzainE 61.