I .
(Sust.).
1.
(
G, AN ap. A
; vEys),
oroitpengarri.
Recordatorio, objeto que recuerda.
v. oroigarri.
Oroipengarritzat zutitu dedan arri au.
Ur Gen 28, 22 (Dv orhoitpenetan
).
Eta zerutik jatsitako erakutsia bezela ziurtatzen dute txit sendoki anziñako oroipengarri ospatsu ta beneragarriak.
Ur BulaG 529 (Ur BulaAl 26 gomutagarri
).
Etzaite lotsatu zere Amaren oroipengarri pobre au [...] lekurik ederrenan ipintzeaz.
Arr GB 86.
Misteriorik aundienen oroipengarri txikia.
(1889).
DRA
.
Hits girenean, mendi hoier so ditzagun atxik begiak, / bihotzeraino zauzku sarturen orhoipengarri handiak!
Ox 29.
(Tema nudo).
Zeñetan dauden otallatuak aballa eta lanzak, [...] batalla andi anitzen oroitpengarri.
Izt C 50.
Ifini zitezela aren jaioterrian ogei ta lau arri lisiba eroso jotzekoak, [...] beraren oroitpengarri.
Ib. 83.
Oroipengarri kanta ditzaten [lau bertso berriyak]
.
Xe 376.
Il-erazi zitun eta baita suntsitu-erazi ere bere [...] oroipengarri zitekean oro.
Etxde Egan
1961 (1-3), 87.
Orain bost bat urte bertso auek jarri nituan aren oroipengarri.
AZink 88.
2.
Testimonio, objeto que atestigua.
[Arlaban-aizkora] oien antzeko beste oroipengarri batzuek ere aurkitu izan dira.
JMB ELG 59s.