paralisiatu
(S ap. Lrq
; H),
paralisatu (Gèze),
paralesiatu,
parlesiatu (T-L),
paraleziatu.
Paralizarse, quedar paralítico.
v. farnesiatu.
Eta paralesiatua zenak egin zuen manatua zitzaion bezala.
Jnn SBi 88.
Ütsier bista emaiten, mütier mintzoa, paralisatier menbrien üsaia.
Ip Hil 209.
Haurrean paralesiatua izan den gizon bat bizi ditake luzaz.
JE Med 106.
Hendaian hil da, paraleziaturik, 1923-an.
Larz GH
1960, 225.