osartu
1.
(Lar→H, Hb),
ozartu.
Soportar, aguantar, padecer, sufrir.
"Souffrir, patir, tolérer"
Lh.
Eztüzia nahi deusere ozartü ezetare eranpetü.
Egiat 239.
Ohoriak dialakoz neke iraiñak ozarten.
Ib. 115.
Lagun urkoen utsak eta argaltasunak eruapen edo pazienziarekin osartzea.
Legaz 34.
Zenbat pena osartzen edo padezitzen dituzte ifernuko kondenatuak?
Ib. 55.
2.
"Impacientar"
Lar.