pikailadura
1.
(-aill- SP→Dv, A).
Esmalte.
Ohoreak eta laudorioak baitira harri preziatu batzu bezala, zeinen bildumatik loria sortzen baita, distiadura edo pikailladura bat bezala.
SP Phil 221 (He 222 izarniadura).
2.
"
Pikailladura (S), bigarrure"
Lh.