onesan
1.
(H (V, G)).
"Bénir, donner des bénédictions, des louanges"
H.
"
On-esan (bendecir), de on por ondasun (bien)"
Euzkerea 1931, 733 (ap.
NeolAG; cf. sin embargo AG 2343: "On-esan (decir bien), de on (bien)"). v. onerran.
2.
Consejo.
Persona zintzo baten onesanari segiturik.
Aran SIgn 65.
Jesukristo gure Jaunaren onesanak eta bere Ebanjelio sagraduan erakusten digun osotasuna.
Goenaga S. Inazio 94 (ap. DRA
).