purpur
1.
(B, BN-baig ap. A
).
"Onomat. que designa la profusión en el derrame de granos, gasto de dinero"
A.
2.
purpurpur .
(Onomat. que expresa el movimiento de una multitud).
Purpurpur higitzen dira beharien lerroak. Orok, moltsa eskuetan, zilar urreak harat-hunat derabiltzate.
JE Bur 27.
Zortzi orenetako alemanak pur-pur-pur ikusi gintuen oihan batetik atheratzen.
Zerb Gerlan 23.
Uretan purpur dabiltzan zoin bere motako bizidun guziak.
Bibl Gen 1, 21 (BiblE borbor; Ur mugitzen, Dv, Ol (h)igitzen
).
Lur gainean purpur herrestaka dabiltzan guzietaz.
Bibl Lev 11, 44.
3.
purpurpur.
(Onomat. que expresa un ruido entrecortado).
Motorrak pur-pur-pur eta azkenekotz turrut!
Larre ArtzainE 143s.