(
-adu Lcc;
SP),
publatu.
Poblar(se).
"Poblar ciudad, pobladu ziudadea
"
Lcc.
"Asolar lo poblado, pobladua lurrera egotzi
"
Ib.
Euskel Erriau nola eben / errege batek pobladu.
Lazarraga A6, 1169v.
Parabisu zabala zuk / jende sainduz publatu.
EZ Noel 174.
Ermitau bat dut ikusten / mortura ihes egiten, / Ejiptokoa ohi bezala, / debotez hau du publatzen.
(c. 1798).
BertsZB
130.
[Izurria] erresuma illhuna, egun bakhar batez, / pobla dezakena, nasai abitantez.
Gy 157.
Eta poblatuko dut / ene animaren bakardadea / gizonaren irriz ta neskatxaren musuz.
Lasa Poem 80.
Gure mundu hau hasiz geroztik / publatu izan da hola.
Mattin 78.
Holako yenden arraza hanbat da poblatua, / non baididuri zeruaz xoil benedikatua. Gy 85. Serorak halaber badituzte, Italia-Kazona-tik eramanak, eta hekiekin herriko neskatxa serora sarthu, egunetik egun poblatuz dohazkotenak. Prop 1906, 161.
(No ref. a personas).
Bere zenzuna ifini nagon / promesa askoz pobladu[a].
Lazarraga A21, 1193v.