sarale
1.
(V-ger-arrig-m-gip, G; Lar Sup , Izt 114r, H),
saraila (-illa V-arrig),
saraile (
-ille V-ple-oroz),
saale (V-m-gip, G-goi-to),
zarale (Lar H, Sb-Urq)
Ref.:
A (sarale, sarailla, saale); Arin AEF 1927, 5; Iz UrrAnz y To (saale).
Forraje. "Sustento" Lar Sup. "Sustento de animales, tomado del campo" msOch 320. "Pabulum" Sb-Urq. "Heno" A. "Saale, heno, hierba seca, hoja de maíz seca, etc. para el ganado" SMuj. "Saale gutxi, hierba seca, paja, etc. Sáalia, paja de maíz o el forraje seco que se da al ganado" Iz UrrAnz.
Janariari saralea [esaten zaio]; jakiari zaldalea, eta oek ifinteko maiari lizipua
.
Izt C 224.
2.
"Cartolas grandes para llevar haces, saraleak (AN)"
Aq 239 ( A).
3.
(G-nav, AN-5vill),
saale (AN-ulz),
saali (B),
sagale (AN-5vill-ulz),
sali (B),
segale (AN-gip-ulz; seale AN-5vill)
Ref.:
A;
A Apend (sagale);
Iz IzG (segalia)
Ulz
(sagale);
Izeta BHizt2 (saali)
.
"Trampa por donde se arroja de un piso al pesebre de la cuadra la comida del ganado"
A.
"Pesebre con barrera para echar la hierba a las ovejas"
Iz IzG. "Lugar donde se echa la hierba en la cuadra. Saalie konpondu bear dugu. [...]
Salie autsi zaiku" Izeta BHizt2. Cf. VocNav: "Saral, pesebre en forma de escalera colocado horizontalmente y en posición oblicua a la pared del establo (Roncal)".
4.
"Escala (de carpinteros), sagale (B)"
A DBols.
.
5.
saale.
"Hoja de maíz que sale debajo o junto a la mazorca" Iz ArOñ.
ARTO-SARALE.
"Artó-saalia, al madurar el maíz, se recogía toda la hoja de maíz y se ponía en haces para darla al ganado [...]. Sendor bat artasaale biada" Iz ArOñ.