(
Urt II 76).
Sílaba.
Zer den bokala edo konsonanta, diptongoa edo silabá.
Lç
ABC
A, 2v.
Kintilianok zion, qu esatean, beste letra edo silabak latzak eta gogorrak biurtzen zirala.
Cb EBO 24.
Izkai edo silaba aldagarri onek guztiak dira eraaskorrak.
A Ezale
1898, 18a.
Ele-zati edo silaba bakoitzari.
Or Poem 518.
Azken-silabak azta edo pisu aundiago dula.
Ib. 519.
Oin katalektikoak, silaba bakarra dualarik, silaba orrek bi balio ditu.
Lek SClar 124.
Espondeo baten bi silabak ordea, silaba luzeak izanez.
Ib. 126.
Azentua bigarren eta seigarren silabetan.
Gazt MusIx 167.
Antzerkia zortzi silabako neurtitzetan idazten zuten.
Lf ( in
Casve SGrazi 8
).
Musikak manatzen ditu tankerak eta silaben kondua.
Lf ELit 38.
Zenbat silaba behar dituen izan euskal hitzak.
MIH 100.
Aski dutela silaba erdi edo gehienaz silaba batez berdin-bukatze edo rimarako.
Ib. 241n.
Azentudun silaba.
MEIG VI 104.
Bi silabako hitza.
MEIG IV 77.
En DFrec hay 9 ejs.
(Con el suf. -dun
).
"Anapaestus, hirur silabetako bertsu oña, bertsu oñ hirur silabaduna
"
Urt.
Bigarren bertsoak, bera sei silabaduna dalarik, azkeneko oña silaba bakarduna du.
Lek SClar 123.
Iru oñak biña silabadun dituztenak.
Ib. 126.
Kopla bakoitza zortziko txiki bat da: zazpi silabadunak lenengo ta irugarren errenkadak.
Ib. 123.
Mintzor-banatzerik oberena, amaika silabadunetan.
"Endecasílabo"
.
Or (
in
Gazt MusIx 34
).