utziera
(G, AN ap. A
; Lar→Dv, Añ (G, AN)),
itxiera (Añ (V)),
itziera (Lar),
iskera (V-arr-och ap. A)
Abandono, dejación. "Dexación, dexamiento" Lar (v. tbn. Añ). "Deposición, el acto de dejar" Ib. "Abandono", "omisión" Lar y Añ. v. utzieste, utziketa, utzimen.
Arimearen almenakaz egiten dana, norberaren borondatearen itxierea eta auxe da osoena eta beteena.
Itz Azald 190.
Orain dirudi, euskaldunak utziera orrezaz damutuak, asi dirala euskera piztutzen.
Muj RIEV
1907, 546.
Zorigaitzak, bakartasunak eta utzierak eraginda, munduaren norkeri ta gezurkeria begietara zitzaion.
Etxde JJ 221.
Enbor eta adarretako islak, eguzkiaren utzierak irentsi bailituan, argi epelean iraungiturik, gorputz-edo gelditzen dira.
Txill Let 27.