sarkia
(-i Dv, A (que citan JesBih)).
Entrada.
v. sargu.
Zure bihotzean sarkia izaiteko.
JesBih 190.
Ez gaitzak ez bekhatuak han ez dute sarkiarik.
Jaur 117.
[Zeruan] sarkia badu hiltzen den bezen laster.
Ib. 116.
Ohoin ifernalak egiten du bere sarkia arima batean inorantziaren ilhunbeen gerizean.
Jaur AndreB 154 (ap. DRA).