(
AN, L; SP,
H),
bipiatu (
-ph- L, BN; Dv),
pipitu (
AN-larr; H),
pipietu (
B)
Ref.:
A (biphiatu, pipiatu); Asp Leiz2 (pipittu); Izeta BHizt2 (pipietu); Gte Erd 27 y 274.
Carcomerse, apolillarse.
"Se vermouler"
Dv.
"
Zura pipietu (egin) de (B)"
Gte Erd 27.
"
Arropa pipietu de (B), [...] armairuan ere arropa bipiatu da (BN-arb)"
Ib. 274.
Denbora luzez zuphuan zuhirindurik, eta pipiaturik daudezin presunaia handien hezurrei.
ES 149.
Amerikako zuhamu hautenek bezain tresna ederrak egiten dira gaztigarretik. Sekulan ez da biphiatzen.
Dv Lab 322.
Udan biphiatzen dire ardura neguko arropa ilezkoak.
EGAlm 1904, 41 (ap. DRA).
(Uso fig.). [Illoba] ez da segur etxe-xokoan ez mutxituko, eze biphiatuko. GH 1958, 215.
(Part. en función de adj.).
"
Zur pipiatua, pipitatua, pipiztatua, bois vermoulu"
SP.
Norbaitek ez ditzan berdin mesprexa eta zokorat igor bai erlisionea bera, erranez gaztek ez dutela griñatzerik aspaldiko gauza bipiatu hoitaz. Lf Herr 19-4-1956 (ap. DRA).