polones
1.
(T-L).
Polaco.
v. poloniar.
Egungo yudu frantsesek, polonesek, alemanesek elgar iduri dute.
Elsb Fram 167.
Fede handiko polones hekiei erraitera.
Prop 1906, 36.
Gure berrogoita hamazazpi polonesak belhauniko zaudelarik.
Ib. 43.
Hamargarren mendean konbertitu ziren orobat Polonesak. Turkoen kontra eta Elizaren alde zer ez dute egin geroxago polonesek?
Zerb IxtS 103.
Halako batean, bada, gure logikari polonesak idatzi zuen semantikari buruz.
MEIG VII 185.
2.
Polaco (idioma).
Etzitzaikun zilhegi mintzatzea polonesez eta rusianoz baizik.
Prop 1906, 38.
Eslabo saillak [dauzka] txekea, polonesa, rusoa, serbioa, bulgaroa eta abar.
Ayerb EEs
1916, 261.
Laster itzulpenak jalgi ziren latinez, italianoz, alemanez, anglesez, polonesez [...].
Lf ELit 157.